Subversieve Sinterklaaskadootjes

In de Volkskrant van afgelopen vrijdag aandacht voor het boek Achterlijke Gladiool, borduren voor Bitches, een vertaling van Subversive Cross stitch van Julie Jackson. Vol met variaties op Home Sweet Home zoals Zuipen Kreng en Mag ik dood? Een heel leuk schoenkadootje ;-).

Ook verhaaltjes over kleine gespecialiseerde boekhandels zoals boekhandel Van de Moosdijk in Someren. De medewerkers vertellen: "Borduren en breien loopt weer". De medewerkers vernemen trends van klanten, op beurzen en lezen Handwerken zonder grenzen en Textiel Plus. Een bestseller van dit moment: Collapse Weave, creating the Three-Dimensional Cloth.

Relatiegeschenk Provincie Zeeland

Een tijdje geleden bezochten mijn collega's het Museumcongres in Middelburg. Ze kregen een na afloop een relatiegeschenk mee naar huis. Voor hen een doos, voor mij een schat.
De doos gaat over tradities omdat 2009 het jaar van de tradities is. Traditio betekent overhandigen, het doorgeven van cultuur van de ene generatie naar de andere. Het thema van de doos is de borduurtechniek in al haar facetten omdat in merklappen en decoreren van linnengoed het doorgeven van cultuur sterk aanwezig is en Zeeland ook een rijke borduurgeschiedenis heeft.
De doos bevat het patroon van een letterlap uit 1894 met op de andere kant een uitvoerige beschrijving van het ontstaan en de betekenis van het borduren van merklappen, de merklap van Anna Margarata Smytegelt omgezet naar moderne patronen met het verhaal van haar familie, kaarten en enveloppes met symbolen die veel op zeeuwse merklappen voorkomen en een doe het zelf starters setje. Het ontwerp van het geschenk is van Jan Melis.

Panier Perce

Een geborduurd kommetje, je koopt de kom en de borduurkit apart. Niets voor mij want het kan niet in de afwasmachine, maar wel heeeel erg leuk ;-). Hier te koop.

Obama sampler

Obama is bijna een jaar president. Ik lees veel gemopper, hij heeft nog niet "geleverd" wat hij heeft beloofd. We vinden denk ik dat hij het in zijn eentje moet doen. Ik vind van niet.
Maar hij kreeg wel de nobelprijs voor de vrede, lekker puh. Omdat hij ons hoop gaf en geeft.
Ik heb borduurde bijna een jaar aan deze merklap omdat hoop het mooiste woord is van de wereld.

Borduren in Marokko

Toen ik in Marokko was heb ik prachtig borduurwerk gezien, ik vond het moeilijk om daar wat meer over de geschiedenis van het borduren te weten te komen. Ik gebruik daarom de tekst van iemand anders:

"While some samples of incredible Moroccan hand embroidery date back to the early 18th century, Moroccan women started this time-consuming occupation long before. Beginning centuries ago, Moroccan women decorated their hands and feet with henna for special occasions. Later these patterns were transferred onto pottery and then into embroidery.The Moroccan newborn baby often gets a beautiful embroidered pillowcase and sheets. The importance of embroidery in Moroccan life can also be seen in the traditional ceremony held for infant girls at the age of four months, when the baby is placed in a chair and given a needle and thimble along with some silk thread to hold, in anticipation of a life blessed with the needle's art, according to the Metropolitan Museum of Art.

When young, Moroccan girls were taught the art of embroidery in special workshops. The teacher, the maalma, would keep all the work as her commission for free training. Clients would come to order new embroideries, or have their old ones restored. In the early 20th century, when the tradition was still strong, more than two thousand women were teaching embroidery in Fez alone. Well-to-do families would buy cotton fabric, oriental silks, and special looms, so their daughters could practice at home the skills and art they learned from the maalma.

A Moroccan girl's dowry -- embroidered curtains, bed covers, tablecloths, and many other pieces -- could easily take a generation to build. Before the wedding, the Moroccan bride would be accompanied to the steam bath, the hamam, wearing clothes embroidered on the sleeves, the belt, the veil, and even the under garments. There were also pieces especially embroidered for the henna ceremony. The wedding sheet, made of crepe de chine
embroidered on the ends, would later be shown to everyone at the party, to prove the virginity of the bride. The girl's dowry was displayed at the wedding to demonstrate the wealth of the family. Sometimes the family rented out particularly magnificent pieces for this purpose.

Cities such as Tetouan, Chaoen, Meknes, Rabat, Salé, Zemmour, and Fez are all known for their unique embroidery styles, techniques, colors, and fabric. Women from Tafilal, in the south of Morocco, Berber Jews, mainly made fantastic embroidered clothes. Fez embroidery is perhaps the most celebrated -- easy to identify because of its highly graphic and geometric design; the triangle represents the eye, but may also symbolize the female sex if there are other triangles in each corner. Unfortunately today, relatively few Moroccan women practice the art of hand embroidery. Many items now are machine embroidered. It is such a pity that this beautiful tradition is slowly being lost. "

Borduurwerk Fez 2009

Gemist: Embroidery Rob Scholte

He wat akelig, ik miste de Embroidery tentoonstelling in galerie Willem Kerseboom in Amsterdam. Scholte schijnt al jaren borduurwerken te kopen in kringloopwinkels. Later meer hier over.