Borduren achter de geraniums?

Borduren is een kunst, vind ik. En als je het goed wilt doen ook een investering in kennis. Over het onderwerp, de geschiedenis, de materialen en natuurlijk alle technieken en mogelijkheden van het borduren. Het levert dan ook heel wat op. Veel plezier in ieder geval. Verbazingwekkend vond ik daarom het kopje dat ik afgelopen zaterdag tegenkwam in de Volkskrant:

Embroidery Freebies

Begin dit jaar wist ik dat ik een borduurmachine wilde, of eigenlijk moest hebben. Maar ik had eigenlijk nog geen idee wat ik er mee zou gaan of kunnen doen. Ik had vaag bedacht dat ik bestaande patronen op papier met de bijbehorende software wilde omzetten in digitale borduurpatronen. Maar toen ik de machine eenmaal had begon op internet mijn ontdekkingsreis naar bestaande patronen. En dan kom je al snel uit bij het fenomeen freebie. Op deze 4 sites:
Embroidery is free
Embroideryfriend
Embroidery by us
Freebielover
zijn werkelijk hele mooie patronen te vinden. Geen idee wie deze sites beheren, maar ze zijn erg slim, de patronen zijn namelijk maar 10 of 12 minuten beschikbaar. Dit levert natuurlijk een enorm verkeer (in ieder geval van mijn kant) naar de sites op. Maar het is de moeite waard.
Enkele afbeeldingen van patronen:

Mijn eerste borduurwerk

Dit maakte ik lang geleden. Gelukkig heb ik het nog.

Stress relief of Compulsive disorder?

Er wordt nog weinig geborduurd zoals ik hieronder al schreef: we hebben er geen tijd meer voor. Toch zijn we collectief op zoek naar allerlei manieren om te ontkomen aan de overvloed aan informatie, stress en keuzemogelijkheden. Daarvoor doen we aan meditatie, wellness, yoga en gaan we naar ontspanningsboerderijen en doen we mindfulness cursussen. Borduren is ook een goed middel om te relaxen. Dat vind ik niet alleen, ook op internet vind je talloze verhalen over "Embroidery as a good way to relief stress". Ik citeer: "Are you a working professional who´s simply tired of his every day routine? Do you often see yourself like a lifeless robot trying to drag himself to his outwearing work? Are you looking for an outlet where you can simply relieve yourself from all those stress and breathe freely like a renewed person? If you are, then you should try embroidery. Doing those small stitching and sewing up of small fabrics will relax you." Ik ben het hiermee eens, maar er zit ook een andere kant aan het borduren, het is tamelijk verslavend. En daardoor heeft het ook een andere kant. Toch zou ik het iedereen aanraden die alle goed bedoelde Hart en Ziel onder de riem artikelen zat is.

Uit de VPRO gids, zomer 2008

Slow borduren

Tegenwoordig hebben we niet veel tijd meer voor borduren. Albarta Meulenbelt zegt daarover in haar merklapbijbel "En wanneer wij denken aan het vele en het bewerkelijke handwerk dat vroeger door vrouwen en meisjes werd gemaakt, dan zijn wij geneigd ons voor te stellen dat die vrouwen leefden in een overvloed van tijd die zij moesten zien zoek te brengen. Toch geloof ik dat niets minder waar is. De vrouw had het vroeger heus ook druk, de huishouding was veel omslachtiger door de primitiviteit van de hulpmiddelen en door al wat thuis gedaan werd, waar wij nu niet meer aan behoeven te denken. Maar de tijd was rustiger; er werd niet zoveel afleiding buitenshuis gezocht; er was een stille bevrediging in het rustig zitten met een handwerk. En dat is iets waar wij moderne mensen meestal de innerlijke rust niet meer voor hebben. Wij leven in het gejaagde tempo van onze tijd, vliegen achter allerlei aan en weten geen raad met onszelf als er geen drukte en geen plan in zicht is. Maar of wij er gelukkiger door zijn betwijfel ik.". (Merklapmotieven, pag. 9, 1974)
Is het misschien daarom dat ik borduursels en de bijbehorende folklore nu veel terug zie in design zoals dit dekbed bij de HEMA:

En deze prachtige kaart uit de serie van PIP (oa te koop bij V&D)

Is het een onuitgesproken verlangen om weer slow te zijn?

Jan De grote Kleinvakman

Borduren met de hand is voor mij een ongoing process. Pas als er een deel op de stof staat weet ik hoe het verder moet en welke kleuren daarbij horen. Op internet kopen is dan niet een heel gelukkige optie. Is een kleur precies de kleur? En hoe langt duurt het dan voordat de garens in de bus vallen?
Gelukkig is het in Amsterdam nog mogelijk om dan op de wenken bediend te worden. Jan De grote Kleinvakman is een fantastische fourniturenwinkel op de Albert Cuypmarkt. Hier vind ik alle soorten borduurgarens, linten, naalden en stof. Maar daar blijft het niet bij, er worden in de gezellige TL-buisdrukte ook tientallen scharen, duizenden ritsen, naaipatronen (waar vind je die nog?), breibenodigdheden, appliques en andere hebbedingetjes verkocht.
Je mag bijna alles zelf pakken, in je handen houden en bekijken. Nu alle fourniturenwinkels in Amsterdam 1 voor 1 verdwijnen is Jan zoals de zakjes claimen inderdaad "het Paradijs". "Voor hem en haar" staat er dan verder nog. Maar veel hems heb ik daar nog niet gezien.