Coming-out van een borduurster

Vandaag in Volkskrant Magazine een artikel van Machteld van Gelder onder de kop: Borduren is mediteren. Het stuk is een pleidooi voor borduren als rustgevende bezigheid in deze hectische en jachtige maatschappij. Waarbij opgemerkt dat het ook nog handzaam en goedkoop is. Een stuk naar mijn hart dus, maar wat ik niet zo goed begrijp is dat het stuk als een coming-out wordt gepresenteerd, de 1 nalaatste zin: "Er was enige moed en schaamteloosheid om er tegenover mijn vrienden voor uit te komen dat ik graag naast mijn naaidoos zit. Want tegenwoordig ben je als borduurster niet de ideale vrouw. De ideale vrouw van nu heet Madonna of Neelie Smit Kroes en zit niet stil met een lapje op schoot en een naald tussen haar vingers." Veel vraagtekens. Maar dan wel weer de laatste zin: "Maar die vrouw met de naald heeft wel weer iets wat veel anderen niet hebben. Rust."