Ik word steeds nieuwsgieriger naar de tentoonstelling van Raedecker in het GEM. De titel van dit stukje is een citaat van hemzelf naar aanleiding daarvan in de Volkskrant. Vrijdag schreef Rutger Pontzen in dezelfde krant een recensie. In mijn eigen woorden betoogt hij dat Raedecker zichzelf wil neerzetten als een gelaagd kunstenaar en dat hij daarin minder slaagt dan wat hij eigenlijk over zichzelf zou moeten neerzetten, namelijk dat hij een borduurkunstenaar is. Pontzen: "Textiel is zijn kwaliteit. Onbegrijpelijk soms, hoe hij de verschillende staaltjes wol en katoen , en wat voor andere materialen, op het doek verwerkt. De gevarieerdheid van zijn applicaties is fenomenaal..........Het mag misschien psychologie van de koude grond zijn, maar mijn idee is toch dat achter de hang naar gelaagdheid de angst van Readecker schuilt om voor een echte naald- en draadkunstenaar door te gaan. Omdat het niet sexy genoeg zou zijn. Te veel refereert aan truttigheid, het oude ambacht, klompen snijden en kantklossen. Maar de veredelde manier waarop Raedecker dat beoefent bewijst het tegendeel. Het werd tijd om uit de kast te komen".
Ik denk dat het tijd wordt voor een Embroidery Pride!!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten