Een paar weken geleden ging de film Bright Star van Jane Campion in premiere. De wereldpremière van Bright Star kwam zes jaar na haar laatste speelfilm. Ze koos er zelf voor, die pauze. ‘Ik had me voorgenomen om ongeacht de ontvangst van die film vier jaar vrij te nemen. Dat was nodig ook, want ik was bang dat ik een cliché van mezelf zou worden. Ik heb veel geborduurd, en de pony van mijn dochter verzorgd.’
De film gaat over de liefde tussen Fanny Brawne en de dichter John Keats.
Vraag aan Jane Campion: Het leven van Fanny bestond uit wachten op Keats. Is dat treurig? Antwoord: „Wachten en naaiwerk, het lot van vrouwen. Ik verzamel antiek gestikt tafellinnen, werkelijk. De gedachte aan vrouwen die daar uren aan priegelden, dat ontroert me. Die vogeltjes, die patroontjes, zoveel werk zonder enig doel. En de mannen de wereld maar verbeteren. Ik denk soms: stop! Ga liever een stukje borduren.”
Het is vast geen toeval dat Campion jaren geleden The Portrait of a Lady maakte samen met John Malkovich.
Nog even John Keats:
"A thing of beauty is a joy forever,
Its loveliness increases; it will never
Pass into nothingness. "
uit: Endymion: A Poetic Romance
Bronnen Volkskrant en het NRC.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten