Er zijn twee Nick Caves!

Vandaag was ik in Rotterdam in het Boijmans voor de opening van het nieuwe seizoen. Aanleiding was de tentoonstelling Crush en de lezing van Paul Kooiker. Kooiker kondigde aan dat hij niet zo goed in was in lezingen, maar het was een verademing om weer eens iemand gewoon ontspannen te horen vertellen over wat hem drijft en waarom, zonder allerlei poespas en powerpoints. De foto's werden daardoor nog mooier.
We gingen ook voor Nick Cave. Mijn held Nick Cave. De man met de mooie donkere stem Nick Cave, die ook op het programma stond. Op zich wel gek, maar ook wel weer logisch want hij tourt rond met zijn nieuwe roman en hij past goed in allerlei Crossing Border achtige settings. Die Nick Cave was er niet. Maar wel de artist Nick Cave die sound suits maakt, een soort gebeeldhouwde pakken die ook nog geluid maken. Een teleurstelling natuurlijk, maar ook een geestige vergissing die weer heel goed past bij mijn blog. Ik houd van dingen die rond zijn.
En ik zal me nu nooit meer vergissen:

Nick Cave en Sound Suits